2 lata Molly

Mollinka 18 września skończyła 2 latka. Ciągle się powtarzam i piszę, że czas za szybko leci, ale to niestety prawda. Planuję przestawić się na życie teraźniejszością, a nie "byle do jakiegoś wydarzenia". Pamiętam jak dzisiaj jak grzebałam po internecie, bo chciałam mieć psa. Tak naprawdę czasami myślę, czy to co teraz robię nie zawdzięczam temu, że moi rodzice tak długo nie zgadzali się na psa, bo chciałam pokazać jak bardzo mnie to interesuje, grzebałam w internetach, kupowałam gazety i książki. No i tak wyszło, że się uzależniłam. Teraz mam już drugiego kudłacza.

Na miejscu Molly miał być inny pieso, ale widocznie, że tak się stało to tak miało być. 

I jest super! Jako mała kuleczka była strasznie nadpobudliwa i od samego początku mi się podobała, za tą energię. Nie rok, ale tak z dwa lata to akurat żeby poznać bardziej swojego psa. Jest psem jakiego potrzebowałam. W domu chodzi krok w krok za mną. Na lepszego yorcziego bym nie trafiła. Uwielbiam ją z budowy, jej długie łapcie i z charakteru też. Wiadomo, że nie jest idealna, ale jakby nasze psy były idealne to nie było by nad czym pracować. Nuda. 

Często bardzo pozytywnie mnie zaskakuje. Jest na prawdę zabawnie. Kiedy uczę się toru to Mo nie widzi nic dziwnego we wskoczeniu na tunel i chodzeniu sobie po nim , a jak chce się pic to najlepiej jest wejść do konewki. Uwielbiam ją.

Mamy już za sobą pierwsze nieoficjalne zawody, będziemy wyrabiać książeczkę i myślę, że w przyszłym sezonie jak nic nie stanie na drodze czekają nas oficjalne.

Jesteśmy w trakcie nauki slalomku. Chyba naszym największym problemem jest klatka na treningach. W pociągu nie ma z tym problemu.

No i oczywiście z okazji tego święta mamy filmik. Zawiera wszystkiego po trochę. Jest nawet frisbee, a robimy już to raz na ruski rok. Naszą miłością zostało agi, a obi ratuje nas podczas zimowych wieczorów i nie sprzyjającej pogody, ale też to lubimy!

Bądź jak najdłużej Molliś!